| Kategoria |
Albumy |
Pliki |
 | Bral臋cinW po艂owie XIX w. maj膮tek lenny Wedl贸w. Od ko艅ca XIX w. do po艂owy XX w. wie艣 by艂a w posiadaniu rodziny von Salden贸w. Pa艂ac聽z do艣膰 du偶ym parkiem 12 ha z 1 po艂. XIX w. Ko艣ci贸艂 uleg艂 ruinie po 1946 r. Odbudowany w latach 1989-1994, po艣wi臋cony 4 IX 1994 r. pw. 艢w. Brata Alberta. Pierwotnie by艂a to budowla p贸藕nogotycka z kamienia i ceg艂y na rzucie prostok膮ta, ufundowana przez Bork贸w jako ko艣ci贸艂 parafialny z fili膮 w Lipce. Odbudowany wg projektu arch. M. P艂otkowiaka. Cmentarz przyko艣cielny ogrodzony murem kamiennym z dwoma bramkami, w tym jedna gotycka ozdobiona glazurowanymi ceg艂ami. Zabudowania pa艂acowe uleg艂y zniszczeniu w 1945 r. i zosta艂y rozebrane w 1953 r. |
|
4 |
21 |
|
 | BrzezinaWie艣 so艂ecka. Osada po艂o偶ona na terenie nadania ks. W艂adys艂awa Odonica Wielkopolskiego dla cysters贸w ko艂backich z 1232/33 r. lub z p贸藕niejszego nadania obszaru Warszyna dla cysters贸w z 1236 r. |
|
2 |
8 |
|
 | DobropoleDobropole Pyrzyckie (Doberpol) wzmiankowane po raz pierwszy w聽1232 r. Po艂udniowo-zachodni膮 cz臋艣膰 wsi zajmuje teren dawnego folwarku wraz z za艂o偶eniem parkowo-pa艂acowym. |
|
2 |
16 |
|
 | DoliceGr贸d w Dolicach, za艂o偶ony na miejscu osady z okresu rzymskiego starszego (I-II w. n.e.) i wczesnego 艣redniowiecza (VI-XI w. n.e.). By艂 on siedzib膮 administracji w obr臋bie wielkiej posiad艂o艣ci feudalnej cysters贸w z Ko艂bacza. Odgrywa艂 wa偶n膮 rol臋 punktu stra偶niczo-militarnego w czasie licznych walk pogranicznych, kt贸re toczy艂y si臋 w XIII i XIV w. pomi臋dzy ksi膮偶臋tami pomorskimi, a margrabiami brandenburskimi. W pobli偶u grodu powsta艂 folwark cysters贸w oraz wie艣, wzmiankowana w 藕r贸d艂ach pisanych ju偶 w 1282 roku przy okazji potwierdzania posiadanych ju偶 wcze艣niej d贸br przez cysters贸w ko艂backich.
Galeria zawiera archiwalne zdj臋cia i poczt贸wki Dolic. Zdj臋cia panoramiczne. Zdj臋cia historyczne i inne. |
|
12 |
148 |
|
| |  | Ma艂a Ina i mostZdj臋cia i widok贸wki mostu i rzeki Ma艂a Ina.
Rzeka przep艂ywa przez 艣rodek ca艂ego terenu gminy Dolice z p艂d. wsch. na p艂n. zach., lewy dop艂yw Iny.
Nazwa niemiecka rzeki to Faule Ihna. |
|
1 |
5 |
|
| |  | PanoramaZdj臋cia panoramiczne wykonane z samolot贸w, wie偶y ko艣cio艂a, budynk贸w. |
|
2 |
4 |
|
|
1 |
25 |
|
 | KolinKolin jest jedn膮 z najstarszych wsi s艂owia艅skich na terenie gminy Dolice. Pierwsza informacja m贸wi, 偶e wie艣 鈥濩olo鈥 zosta艂a nadana po 1180 r. rycerskiemu zakonowi joannit贸w ze Stargardu przez ksi臋cia Bogus艂awa I. Pierwotna nazwa Colo 鈥 鈥瀙al鈥, sugeruje, 偶e by艂a to 艣redniowieczna osada na palach. Wie艣 po艂o偶ona jest na naturalnym niewielkim wyniesieniu morenowym, otoczonym rozlewiskiem rzeki Ma艂a Ina. |
|
2 |
13 |
|
 | Kr臋pcewoWie艣 so艂ecka. W 藕r贸d艂ach pisanych gromadzonych przez Wedl贸w w 1305 r. wymienia si臋 rycerza Hasso von Wedla z Kr臋pcewa. Miejscowo艣膰 t臋 Wedlowie uczynili jedn膮 z g艂贸wnych zamkowych posiad艂o艣ci rodu na Pomorzu Zach. W r臋kach Wedl贸w a偶 do 1945 r. |
|
2 |
14 |
|
 | LipkaLipka to niedu偶a osada wymieniona po raz pierwszy w 1278 r. Dawniej w艂asno艣膰 margrabiego brandenburskiego Konrada, ksi臋cia pomorskiego Barnima I. W艂asno艣膰 Wedl贸w w Lipce datuje si臋 na XIV w. |
|
1 |
5 |
|
 | 呕al臋cino呕al臋cino - to stara wie艣 s艂owia艅ska o metryce 艣redniowiecznej. Wymieniona w聽dokumencie ksi臋cia Barnima I z 1229 r. jako Zalotino, w zwi膮zku z聽potwierdzeniem nadania ksi臋cia Bogus艂awa I, dokonanego przed rokiem 1187 na聽rzecz zakonu joannit贸w stargardzkich. W 1361 r. znany by艂 te偶 rycerz de聽Sallentin. |
|
1 |
9 |
|
|
1 |
5 |
|
 | MogilicaWie艣 so艂ecka. XVI 鈥 wieczny folwark domeny Dolice, za艂o偶ony w聽1581 r. Herren Hof 鈥瀙a艅ski dw贸r鈥 wzmiankowany w 1591 i 1770 r. a w 1812 r. wspomina si臋 tak偶e Altes Schloss 鈥瀞tary zamek鈥. W pobli偶u Mogilicy znajduje si臋 rozleg艂e cmentarzysko kurhanowe nale偶膮ce do tzw. kultury 艂u偶yckiej 1300-400 lat p.n.e. |
|
2 |
10 |
|
 | MorzycaMorzyca to wie艣, kt贸ra pojawi艂a si臋 w 藕r贸d艂ach pisanych 10 X 1339 r. pod nazw膮 Blomenberg. Wtedy to po raz pierwszy wspomniano istniej膮cy tutaj ko艣ci贸艂 parafialny. |
|
4 |
51 |
|
 | MoskorzynMoskorzyn po raz pierwszy wzmiankowany by艂 w 1441 r. (Musherin) w aktach ko艣cio艂a NMP w Szczecinie, jako lenno Henninga Ramelow. W pobli偶u istnieje bardzo dobrze zachowany gr贸d pras艂owia艅ski z okresu VIII-IX w. wraz z聽osad膮 s艂owia艅sk膮 z聽VII w. Wed艂ug niekt贸rych 藕r贸de艂 Moskorzyn to wie艣 o metryce 艣redniowiecznej, w艂asno艣膰 klasztoru w Ko艂baczu. W 1490 r. wie艣 naby艂 Reimer von Scheningen. Od 1520 r. Moskorzyn by艂 siedzib膮 znanego na Pomorzu rodu von Sch枚ning. W po艂owie XIX w. Moskorzyn okre艣lany by艂 jako maj膮tek rycerski rodziny von Sch枚ning z ko艣cio艂em filialnym 呕al臋cina. W 1892 r. maj膮tek nale偶a艂 do landrata Wilhelma Ludwiga von Sch枚ning z聽呕al臋cina. A w latach 20. XX w.; w艂a艣cicielem by艂 Hans von Sch枚ning. |
|
4 |
23 |
|
 | PiasecznikPiasecznik w 艣redniowieczu nale偶a艂 do rodzin szlacheckich (von Wedel, G眉ntersberg). Wie艣 wzmiankowana w 1278 r., kiedy to na mocy uk艂adu ksi膮偶臋 Barnim I odzyska艂 wsie po艂o偶one w rozwidleniu Iny, uznaj膮c je za lenno otrzymane od margrabiego Konrada II. W 1774 r. wybudowano folwark domenalny a cztery lata p贸藕niej m艂yn wodny. |
|
1 |
6 |
|
 | P艂oszkowoP艂oszkowo - niem. Ludolphshof, W p贸藕nym 艣redniowieczu w miejscu obecnej wsi istnia艂a owczarnia Scheferce oznaczona tak jeszcze na mapie Lubinusa z 1618 r., natomiast w 1789 r. miejsce to聽okre艣lano mianem Gottesgabe 鈥瀊oska ofiara, datek鈥 - miejsce kultu religijnego. |
|
1 |
1 |
|
 | Pomiet贸wPierwotna s艂owia艅ska nazwa wsi Pometow znaczy teren przy wodzie lub nad wod膮, pomorska Pomptow, a tak偶e wyst臋puj膮ce jeszcze w 1810 r. ko艂o wsi nazwy polne: Wendpful, Wenden Pfuhl. (s艂owo Wend na Pomorzu oznacza艂o tyle co S艂owianin, a pful, pfuhl staw, bagnisko, czyli S艂owia艅ski Staw oraz Wend Pohl S艂owia艅ski D贸艂), wskazuj膮 na wcze艣niejsze istnienie tej miejscowo艣ci ni偶 dokumentuj膮 to zachowane 藕r贸d艂a pisane. Pierwsza historyczna wzmianka o Pomietowie na Ziemi Pyrzyckiej pochodzi z 1417 r. Dzi臋ki zapiskom ostatniego w艂a艣ciciela Pomietowa Ditricha von Wedel, znane s膮 dzieje Pomietowa a偶 do ostatniej wojny. |
|
1 |
2 |
|
 | PrzelewiceOd 1799 r. w艂asno艣膰 Augusta Heinricha von Borgstede, urz臋dnika Ministerstwa Skarbu Prus. Von Borgstede wybudowa艂 pa艂ac i za艂o偶y艂 park angielski. P贸藕niejsze dzieje pa艂acu i ogrodu w Przelewicach wi膮偶膮 si臋 z histori膮 wielkiej mi艂o艣ci ksi臋cia Augusta Pruskiego (bratanka kr贸la Fryderyka Wilhelma II) do Augusty Arend (1801-1834, od 1825 tytu艂 szlachecki jako Augusta von Prillwitz), c贸rki berli艅skiego kupca, z kt贸r膮 mia艂 siedmioro dzieci. Dobra przelewickie zosta艂y przekazane w 1843 r., zgodnie z testamentem ksi臋cia, najstarszemu synowi Augusta z nieformalnego zwi膮zku z August膮 Arend, Ferdynandowi (1825-1849).
Ostatnim w艂a艣cicielem Przelewic by艂 Conrad von Borsig (1873-1945), wsp贸艂w艂a艣ciciel firmy August Borsig GmbH, cz艂onek Niemieckiego Towarzystwa Dendrologicznego, kt贸ry na bazie istniej膮cego parku za艂o偶y艂 ogr贸d dendrologiczny w 1923 r. |
|
2 |
14 |
|
 | RzeplinoOsada ta wymieniana by艂a ju偶 w roku 1233. Ko艣ci贸艂 z XV w., przebudowany w XVIII w. zawiera obok innego, typowego wyposa偶enia 鈥 lo偶臋 feudaln膮. Po stronie p贸艂nocno-wschodniej, znajdowa艂 si臋 dawny zesp贸艂 pa艂acowy. Ruiny pa艂acu rozebrano w 1959 roku. Spo艣r贸d starej zabudowy folwarku, zachowa艂a si臋 obora cz臋艣ciowo przebudowana. Istnieje tak偶e rozleg艂y (12,5 ha), park krajobrazowy z XIX w. ze starodrzewem ojczystym i egzotycznym. |
|
1 |
8 |
|
 | S膮d贸wPierwsza wzmianka o miejscowo艣ci w 1278 roku w 艂aci艅skim zapisie jako Sandow. Wie艣 utworzona na terenie nadania dla cysters贸w ko艂backich. W聽dokumentach wspomniana w 1278 r. przy 艂agodzeniu sporu pomorsko-brandenburskiego; Margrabiowie oddali Barnimowi I w lenno zagrabiony mu niedawno obszar w wid艂ach Iny i Ma艂ej Iny, w tym r贸wnie偶 S膮d贸w. Pierwszy ko艣ci贸艂 parafialny w S膮dowie zbudowany z kamienia polnego, wspomniany by艂 ju偶 w XIII wieku. W pobli偶u S膮dowa przy drodze do P艂oszkowa, grodzisko pras艂owia艅skie z X-XII w. nad Ma艂膮 In膮. W lesie w kierunku miejscowo艣ci Stawin, staro偶ytne kurhany. W okolicy r贸wnie偶 inne liczne stanowiska archeologiczne, ze 艣ladami bytno艣ci ludzi od okresu Neolitu. |
|
2 |
17 |
|
 | SkrzanyMiejsce osadnicze istniej膮ce ju偶 w 1717 r. pod nazw膮 Heideschsfstall, tj.聽鈥瀙uszcza艅ska owczarnia鈥. Na mapie Kreis Pyritz z 1720 r. wyst臋puje jako Neuhoff, tj.聽鈥濶owa Wie艣鈥. W 1780 r. wie艣 uzyska艂a nazw臋 Friedrichschof. |
|
1 |
1 |
|
 | StrzebielewoStrzebielewo to wie艣 s艂owia艅ska o metryce 艣redniowiecznej. Po艂o偶ona na terenie do艣膰 wcze艣nie zasiedlonym. W 1212 r. Bogus艂aw II nada艂 Strzebielewo (Striuile) cystersom ko艂ackim. Nast臋pnie w posiadaniu joannit贸w. W 1494 r. wielki mistrz joannit贸w ze S艂o艅ska Georg v. Schlabrendorf kupi艂 domenaln膮, wi臋ksz膮 cz臋艣膰 Strzebielewa od burmistrza Szczecina Rolofa Dosse. Po kasacji mienia zakonnego cz臋艣膰 d贸br wesz艂a w sk艂ad domeny w Kolinie, a聽pozosta艂a stanowi艂a w艂asno艣膰 zmieniaj膮cych si臋 cz臋sto w艂a艣cicieli. |
|
2 |
2 |
|
 | WarszynWarszyn to stara s艂owia艅ska osada z metryk膮 艣redniowieczn膮 si臋gaj膮c膮 pocz膮tk贸w XIII w. Wzmiankowana po raz pierwszy w 1236 r., kiedy to ksi膮偶臋 wielkopolski W艂adys艂aw Odonic podarowa艂 j膮 klasztorowi cysters贸w z Ko艂bacza 鈥 鈥瀡illa que vocatur Warsin鈥. |
|
2 |
22 |
|
 | Ziemomy艣l AZiemomy艣l A - to osada o metryce 艣redniowiecznej. Pierwsza historyczna wzmianka o niej pochodzi z 1278 r., kiedy to wymieniona zosta艂a w uk艂adzie zawartym przez Barnima I. Na mocy tego uk艂adu w艂膮czono j膮 w granice Ksi臋stwa Szczeci艅skiego. W聽tym okresie ok. 1250 r. wybudowany zosta艂 przez cysters贸w ko艂ackich z kwadr granitowych wczesnogotycki ko艣ci贸艂. Swoj膮 niemieck膮 nazw臋 zawdzi臋cza osada prawdopodobnie cystersom ko艂backim, kt贸rzy posiadali j膮 przed 1278 r. |
|
1 |
12 |
|
 | Ziemomy艣l BZiemomy艣l B to niewielka osada z聽zespo艂em pa艂acowo-parkowo-folwarcznym, utworzona w 1827 r. i nazwana Luisenhof na cze艣膰 Sopie Luise, starszej siostry w艂a艣ciciela Aegidiusa Kristiana von Blankensee. Pod t膮 nazw膮 wie艣 jest znana jest jeszcze do roku 1862 r. |
|
1 |
10 |
|
| 452 plik贸w w 57 albumach i 26 kategoriach z 0 komentarzami ogl膮danymi 118,614 razy |
Losowe pliki
Ostatnio dodane
Kto jest online?